ابلاغیه شماره 5 مصوبات کارگروه ارزیابی تامین مالی جمعی؛ ضوابط اجرایی تامین مالی جمعی ارزی

به اطلاع عاملین مجاز تأمین مالی جمعی، نهادهای مالی و سایر فعالین این حوزه می‌رساند که در راستای ماده 6 دستورالعمل تأمین مالی جمعی مصوب شورای عالی بورس و اوراق بهادار مورخ 1397/02/25 و همچنین استفساریه سازمان بورس و اوراق بهادار در خصوص ماده فوق از شورای عالی بورس و اوراق بهادار، «ضوابط اجرایی تأمین مالی جمعی ارزی» به شرح پیوست، به تصویب کارگروه ارزیابی تأمین مالی جمعی رسید.

ماده ۱: اصطلاحات و واژه‌هایی که در این ضوابط به کار رفته‌اند، دارای معانی زیر هستند. معانی سایر اصطلاحات و واژه‌های تعریف‌نشده، حسب مورد مطابق تعاریف مندرج در “ماده یک قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب آذرماه ۱۳۸۴ مجلس شورای اسلامی” و “قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید به منظور تسهیل اجرای سیاست‌های کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی مصوب آذرماه سال ۱۳۸۸ هجری شمسی مجلس شورای اسلامی” و “دستورالعمل تأمین مالی جمعی مصوب اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۷ شورای عالی بورس و اوراق بهادار” هستند:

  • ۱: سازمان سرمایه‌گذاری خارجی: سازمان سرمایه‌گذاری و کمک‌های اقتصادی و فنی ایران وابسته به وزارت امور اقتصادی و دارایی است.
  • ۲: بانک عامل: بانکی است که در توافق با عامل نسبت به پشتیبانی عملیات تأمین مالی جمعی ارزی اقدامات لازم را به عمل می‌آورد.
  • ۳: متقاضی: شخص حقوقی است که به واردات کالا جهت تولید محصولاتی که به صادرات فناورانه منجر می‌شود، نیاز دارد و به منظور تأمین منابع مالی، طبق الزامات این ضوابط و دستورالعمل تأمین مالی جمعی مصوب شورای عالی بورس به عامل مراجعه می‌کند.
  • ۴: سرمایه‌گذار خارجی: اشخاص حقیقی یا حقوقی غیرایرانی و یا ایرانی با استفاده از سرمایه با منشأ خارجی که مجوز معامله را از شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه، اخذ نموده باشند.
  • ۵: مجوز معامله: کد معاملاتی است که به استناد “آیین‌نامه سرمایه‌گذاری خارجی در بورس‌ها و بازارهای خارج از بورس مصوب مورخ ۱۳۸۹/۰۱/۲۹ هیات وزیران” و مطابق با “دستورالعمل اجرایی آیین‌نامه سرمایه‌گذاری خارجی در بورس‌ها و بازارهای خارج از بورس مصوب مورخ ۱۳۹۰/۰۷/۱۱ شورای عالی بورس و اوراق بهادار”، به منظور تملک و خرید و فروش اوراق بهادار از سوی شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه به سرمایه‌گذار خارجی اعطا می‌شود.
  • ۶: ضمانت‌نامه معتبر: ضمانت‌نامه تعهد پرداخت صادر شده توسط “بانک‌ها و موسسات مالی/ اعتباری، صندوق نوآوری و شکوفایی، صندوق‌های پژوهش و فناوری، صندوق‌های حمایتی و ضمانتی دولتی، شرکت‌های بیمه (بیمه‌نامه)”.

ماده ۲: در تأمین مالی جمعی ارزی، منابع موردنیاز ارزی راه‌اندازی یا توسعه یک کسب و کار صرفاً برای پروژه‌های دانش‌بنیان و فناورِ صادراتی ارزآور که ضمانت‌نامه معتبر برای اصل سرمایه دارند، تأمین شده و تأمین‌کننده منابع نقش مشارکت‌کننده در طرح را دارد.

تبصره: احراز دانش‌بنیان بودن توسط معاونت علمی ریاست‌جمهوری و احراز فناور بودن توسط پارک علم و فناوری که شرکت در آن مستقر است و بررسی ارزآور بودن توسط عامل انجام خواهد شد.

ماده ۳: تأمین‌کنندگان منابع مالی مورد نیاز پروژه صرفاً سرمایه‌گذاران خارجی هستند که دارای مجوز معامله می‌باشند.

ماده ۴: حوزه جغرافیایی اجرای طرح داخل کشور بوده و منابع ارزی برای سرمایه‌گذاری در این طرح‌ها صرفاً از طریق سرمایه‌گذاران خارجی با منشأ ارز خارجی قابل تأمین است. تأمین و تسویه سرمایه‌گذاری انجام شده توسط تأمین‌کننده در حساب‌های معرفی شده از سوی بانک عامل انجام می‌شود.

ماده ۵: مراحل تأمین مالی جمعی ارزی به شرح زیر است:

  • الف: ارزیابی متقاضی و طرح توسط عامل (و ناظر فنی/مالی حسب تشخیص)؛
  • ب: عقد قرارداد با متقاضی و دریافت مستندات و اطلاعات وی توسط عامل، مطابق با مفاد این ضوابط و دستورالعمل تأمین مالی جمعی و سایر ابلاغیه‌های کارگروه؛
  • پ: ارائه قبولی سمت حسابرس معتمد سازمان بورس و اوراق بهادار؛
  • ت: دریافت نماد اختصاصی از فرابورس؛
  • ث: انتشار فراخوان تأمین مالی در سکو و اعلام فراخوان جمع آوری وجوه (با قابلیت استعلام طرح از فرابورس ایران توسط سرمایه‌گذاران)؛
  • ج: پرداخت ارز توسط عامل به متقاضی؛
  • چ: بازپرداخت اصل مبلغ در سررسید طرح و تقسیم سود از طریق عامل به سرمایه‌گذاران.

تبصره: ارز دریافتی از تأمین‌کنندگان و ارز پرداختی بابت تسویه اصل و سود طرح، یکسان خواهد بود.

ماده ۶: عامل موظف است پیش از انعقاد قرارداد با متقاضی، نسبت به ایفای تعهدات ارزی گذشته متقاضی اطمینان حاصل نماید.

ماده ۷: حداکثر مبلغ قابل تأمین از طریق تأمین مالی جمعی ارزی برای هر طرح معادل یک میلیون دلار است. مجموع طرح‌های باز نزد عامل در هر زمان، نمی‌تواند بیشتر از ۲ میلیون دلار یا معادل آن باشد.

ماده ۸: عامل موظف است زیرساخت نرم‌افزاری و محتوای نمایش داده شده در سکوی تأمین مالی جمعی را علاوه بر پشتیبانی به زبان فارسی، با قابلیت پشتیبانی حداقل به زبان انگلیسی نیز فراهم نماید و همچنین یک نسخه از گزارش توجیهی طرح را حداقل به زبان انگلیسی بر روی سکو منتشر نماید.

ماده ۹: شرایط متقاضی به شرح زیر است:

  • الف: محصول و یا خدمات موضوع طرح بایستی دارای مجوز “دانش‌بنیان از معاونت علمی ریاست‌جمهوری” و یا “فناور از پارک علم و فناوری” باشد.
  • ب: دارای کارت بازرگانی معتبر باشد؛
  • پ: توانمندی صادراتی آن به تأیید عامل و نهاد مالی برسد.

ماده ۱۰: به منظور نظارت بر حسن اجرای مفاد این ضوابط، عامل و نهاد مالی موظفند به تمام مواد ابلاغیه شماره ۴ کارگروه ارزیابی (ضوابط اجرایی مواد ۳۹ و ۴۴ دستورالعمل تأمین مالی جمعی) پایبند باشند و در این خصوص همکاری لازم را با سازمان، کارگروه ارزیابی، فرابورس ایران، بانک مرکزی، سازمان سرمایه‌گذاری خارجی و سایر مراجع ذی‌صلاح به عمل آورند.

ماده ۱۱: مبنای محاسبه نرخ تسعیر ارز برای تعیین کارمزد و ماده ۳ ابلاغیه شماره ۴ کارگروه ارزیابی، نرخ اسکناس دلار مرکز مبادله ارز و طلا یا معادل آن برای سایر ارزها خواهد بود.

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *